EFTIXIA(36) - γιός - 13 ετών
KALHΣΠΕΡΑ ΣΑΣ ΧΑΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΚΑΛΕΣΕ Ι ΚΑΘΗΓΙΤΡΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ.ΑΠΕΥΘΗΝΘΗΚΑ ΣΤΟ ΕΚΕΨΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΣΕΙΡΑ ΠΡΟΤΑΙΡΕΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΟΚΤΟΜΒΡΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΧΕΡΩ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΝΑ ΧΑΝΑΠΑΟ .ΔΕΝ ΠΗΓΑ ΤΟ ΘΕΩΡΗΣΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΗ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ ΑΛΛΟΥ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΧΩΡΙΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.ΠΑΡΑΚΑΛΩ
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
Ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια, ελπίζουμε να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών σας. Αρχικά σας παραθέτουμε κάποιες πληροφορίες για να ενημερωθείτε για το τι εννοούμε όταν μιλάμε για διάσπαση προσοχής. Η διάσπαση προσοχής και το υπερκινητικό σύνδρομο (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) αποτελούν μια από τις πιο συχνές μορφές διαταραχής παγκοσμίως.
Σύμφωνα με τον Tannock (1998), ένα ποσοστό παιδιών και συγκεκριμένα αγοριών σε αναλογία 3:1 εμφανίζουν ADHD. Το ποσοστό αυτό παγκοσμίως ανέρχεται σε 3 - 6%, ανεξάρτητα από τον τόπο καταγωγής και τον πολιτισμό τους. Εξαιτίας της διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας και αντιμετώπισης παιδιών με τέτοια σύνδρομα, σε κάποιες άλλες χώρες το ποσοστό φέρεται να είναι πολύ υψηλό και σε άλλες σημαντικά χαμηλό.
Τα παιδιά με διάγνωση ΔΕΠ/Υ μπορεί να είναι:
Κινητικά υπερδραστήρια,
Να δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν
Και να παρουσιάζουν μία παρορμητικότητα.
Επιπλέον τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ συχνά δυσκολεύονται:
Να εκτελέσουν πολύπλοκες οδηγίες,
Να οργανωθούν στο παιχνίδι και στην ημέρα τους,
Να συνεργαστούν με άλλα παιδιά και να περιμένουν τη σειρά τους.
Φαίνονται ανυπόμονα και συχνά θεωρούνται «κακομαθημένα», απρόσεκτα.
Σε άλλα παιδιά μπορεί να υπερέχει το υπερκινητικό στοιχείο ενώ σε άλλα το απρόσεκτο. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ, λόγω των συμπτωμάτων της διαταραχής αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κοινωνική τους αλληλεπίδραση με συνομηλίκους, στις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις αλλά και στις σχέσεις τους με την οικογένεια. Αυτό έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην ψυχολογική τους υγεία.
Είναι λοιπόν σημαντικό να διερευνηθεί αν ένα παιδί έχει διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας και να αναζητηθεί η κατάλληλη θεραπευτική αντιμώπιση για εκείνο. Μία καλή ηλικία για να εντοπιστεί η ύπαρξη διαταραχής είναι 5-7 ετών.
Η συνηθέστερη θεραπεία είναι η συμπεριφοριστική θεραπεία που στοχεύει στην αύξηση της διάρκειας προσοχής αλλά και τη μείωση της παρορμητικής συμπεριφοράς. Μέσα από τη γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία το παιδί μαθαίνει να προγραμματίζει την ημέρα του, να επιβραβεύει τον εαυτό του και κινητοποιείται για να συνεχίσει την προσπάθεια και να διαχειρίζεται τη συμπεριφορά του. Κατά τη θεραπεία συμμετέχουν και οι γονείς. Μέσα από τακτικές συναντήσεις οι γονείςμπορούν να μάθουν τους τρόπους που μπορούν να βοηθούν το παιδί να οργανωθεί, να προγραμματίζει τις δραστηριότητές τους αλλά και τρόπους για να ενισχύουν τις θετικές συμπεριφορές του παιδιού και να διαχειρίζονται τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΑΠΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ : Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα του Υπουργείου Υγείας, Κέντρα Ψυχικής Υγείας (ΚΨΥ), Κέντρα Διάγνωσης, Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ) του Υπουργείου Παιδείας. Μπορείτε επίσης να απευθυνθείτε και στο Παιδοψυχιατρικό τμήμα Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών «Παναγιώτη & Αγλαΐας Κυριακού». Λόγω της παροχής δωρεάν υπηρεσίών στο κοινό είναι λογικό να καθυστερήσει το διαγνωστικό ραντεβού με το παιδί, ωστόσο δοκιμάστε να τους κάνετε ένα υπενθυμιστικό τηλεφώνημα.
Ελπίζουμε αυτή τη φορά να τα καταφέρετε και για ό,τι προκύψει εκ νέου μη διστάσετε και πάλι να επικοινωνήσετε μαζί μας.
KALHΣΠΕΡΑ ΣΑΣ ΧΑΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΚΑΛΕΣΕ Ι ΚΑΘΗΓΙΤΡΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ.ΑΠΕΥΘΗΝΘΗΚΑ ΣΤΟ ΕΚΕΨΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΣΕΙΡΑ ΠΡΟΤΑΙΡΕΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΟΚΤΟΜΒΡΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΧΕΡΩ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΝΑ ΧΑΝΑΠΑΟ .ΔΕΝ ΠΗΓΑ ΤΟ ΘΕΩΡΗΣΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΗ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ ΑΛΛΟΥ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΧΩΡΙΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.ΠΑΡΑΚΑΛΩ
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
Ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια, ελπίζουμε να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών σας. Αρχικά σας παραθέτουμε κάποιες πληροφορίες για να ενημερωθείτε για το τι εννοούμε όταν μιλάμε για διάσπαση προσοχής. Η διάσπαση προσοχής και το υπερκινητικό σύνδρομο (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) αποτελούν μια από τις πιο συχνές μορφές διαταραχής παγκοσμίως.
Σύμφωνα με τον Tannock (1998), ένα ποσοστό παιδιών και συγκεκριμένα αγοριών σε αναλογία 3:1 εμφανίζουν ADHD. Το ποσοστό αυτό παγκοσμίως ανέρχεται σε 3 - 6%, ανεξάρτητα από τον τόπο καταγωγής και τον πολιτισμό τους. Εξαιτίας της διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας και αντιμετώπισης παιδιών με τέτοια σύνδρομα, σε κάποιες άλλες χώρες το ποσοστό φέρεται να είναι πολύ υψηλό και σε άλλες σημαντικά χαμηλό.
Τα παιδιά με διάγνωση ΔΕΠ/Υ μπορεί να είναι:
Να δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν
Και να παρουσιάζουν μία παρορμητικότητα.
Επιπλέον τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ συχνά δυσκολεύονται:
Να οργανωθούν στο παιχνίδι και στην ημέρα τους,
Να συνεργαστούν με άλλα παιδιά και να περιμένουν τη σειρά τους.
Φαίνονται ανυπόμονα και συχνά θεωρούνται «κακομαθημένα», απρόσεκτα.
Σε άλλα παιδιά μπορεί να υπερέχει το υπερκινητικό στοιχείο ενώ σε άλλα το απρόσεκτο. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ, λόγω των συμπτωμάτων της διαταραχής αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κοινωνική τους αλληλεπίδραση με συνομηλίκους, στις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις αλλά και στις σχέσεις τους με την οικογένεια. Αυτό έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην ψυχολογική τους υγεία.
Είναι λοιπόν σημαντικό να διερευνηθεί αν ένα παιδί έχει διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας και να αναζητηθεί η κατάλληλη θεραπευτική αντιμώπιση για εκείνο. Μία καλή ηλικία για να εντοπιστεί η ύπαρξη διαταραχής είναι 5-7 ετών.
Η συνηθέστερη θεραπεία είναι η συμπεριφοριστική θεραπεία που στοχεύει στην αύξηση της διάρκειας προσοχής αλλά και τη μείωση της παρορμητικής συμπεριφοράς. Μέσα από τη γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία το παιδί μαθαίνει να προγραμματίζει την ημέρα του, να επιβραβεύει τον εαυτό του και κινητοποιείται για να συνεχίσει την προσπάθεια και να διαχειρίζεται τη συμπεριφορά του. Κατά τη θεραπεία συμμετέχουν και οι γονείς. Μέσα από τακτικές συναντήσεις οι γονείςμπορούν να μάθουν τους τρόπους που μπορούν να βοηθούν το παιδί να οργανωθεί, να προγραμματίζει τις δραστηριότητές τους αλλά και τρόπους για να ενισχύουν τις θετικές συμπεριφορές του παιδιού και να διαχειρίζονται τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΑΠΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ : Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα του Υπουργείου Υγείας, Κέντρα Ψυχικής Υγείας (ΚΨΥ), Κέντρα Διάγνωσης, Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ) του Υπουργείου Παιδείας. Μπορείτε επίσης να απευθυνθείτε και στο Παιδοψυχιατρικό τμήμα Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών «Παναγιώτη & Αγλαΐας Κυριακού». Λόγω της παροχής δωρεάν υπηρεσίών στο κοινό είναι λογικό να καθυστερήσει το διαγνωστικό ραντεβού με το παιδί, ωστόσο δοκιμάστε να τους κάνετε ένα υπενθυμιστικό τηλεφώνημα.
Ελπίζουμε αυτή τη φορά να τα καταφέρετε και για ό,τι προκύψει εκ νέου μη διστάσετε και πάλι να επικοινωνήσετε μαζί μας.
