αρμονια(50) γιός- 12 ετών
Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΣ..ΗΡΕΜΟΣ...ΠΑΝΕΞΥΠΝΟΣ...ΜΕ ΤΑΛΕΝΤΟ ΣΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ...ΣΤΑ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ...ΕΚΔΗΛΩΤΙΚΟΣ ΣΕ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ....ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΜΙΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ...... ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ....ΑΓΧΩΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ.....ΦΡΙΚΑΡΕΙ ΟΤΑΝ ΛΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ.....ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.....
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Αγαπητή φίλη,
Ο αυτισμός δεν αποτελεί συγκεκριμένο νόσημα, αλλά ένα σύνδρομο χαρακτηριστικών διαταραχών της συμπεριφοράς που οφείλεται σε διαφορετικούς αιτιολογικούς παράγοντες. Για αυτό και πιο δόκιμος είναι ο όρος ʽʽαυτιστικά σύνδρομαʼʼ. Η τυπική διαταραχή της συμπεριφοράς των αυτιστικών συνδρόμων καθορίζεται διεθνώς με βάσει συγκεκριμένα κριτήρια όπως αυτά καθορίζονται από το Αμερικάνικο εγχειρίδιο DSM-IV (1994) και το εγχειρίδιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ICD-IO (1993). Η τυπική διαταραχή της συμπεριφοράς των αυτιστικών συνδρόμων συνοψίζεται σε μία τυπική τριάδα διαταραχών που συνίσταται σε:
|
|
1. Διαταραχή της κοινωνικής επαφής και αλληλεπίδρασης
Τα αυτιστικά άτομα δεν επιθυμούν, ούτε μπορούν να αναπτύξουν διαπροσωπικές σχέσεις με τους άλλους, αποφεύγουν τη βλεμματική επαφή, έχουν ανέκφραστα πρόσωπα, είναι απόμακρα και αδιάφορα. Στερούνται, δηλαδή, της έμφυτης τάσης και ανάγκης που έχουν τα φυσιολογικά άτομα να δημιουργούν σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους. |
|
2. Διαταραχή στην επικοινωνία (λεκτική και μη λεκτική)
Στα αυτιστικά παιδιά η επικοινωνία εμφανίζει σοβαρή διαταραχή. Ο λόγος μπορεί να ελλείπει παντελώς ή όταν υπάρχει να είναι διαταραγμένος με άλλοτε άλλη βαρύτητα σε διαφορετικά επίπεδα. Μπορεί να είναι διαταραγμένη η κατανόηση του, το περιεχόμενο, η δομή του, η χρήση του, η προσωδία του. Μπορεί ακόμη να είναι επαναληπτικός, ηχωλαλικός ή ακατάληπτος.
|
|
3. Περιορισμένες – ασυνήθιστες και επαναληπτικές συμπεριφορές
Τα αυτιστικά άτομα έχουν περιορισμένα ενδιαφέροντα και δραστηριότητες. Εμφανίζουν εμμονές και ασυνήθιστες στερεοτυπίες. Συνήθως αντιδρούν με εκρήξεις θυμού όταν προσπαθήσεις να τους αλλάξεις τη δραστηριότητα που κάνουν και αντιστέκονται σθεναρά σε κάθε αλλαγή της ρουτίνας τους. Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται πριν την ηλικία των 3 χρονών. Η τριάδα αυτή των διαταραχών συμπεριφοράς που χαρακτηρίζει τα αυτιστικά σύνδρομα ταξινομείται και οριοθετείται ποιοτικά και ποσοτικά σε διαγνωστικά κριτήρια που εμπεριέχονται στα στατιστικά εγχειρίδια DSM-IV και ICD-IO, τα οποία χρησιμοποιούμε προκειμένου να διαγνώσουμε την αυτιστική διαταραχή.
|
|
Οι αυτιστικές διαταραχές εμφανίζουν σημαντική διακύμανση ως προς την ένταση και σοβαρότητα στα προσβεβλημένα άτομα. Έτσι, στη δεκαετία του ʼ90 προκειμένου να κατατάξουν τα αυτιστικά σύνδρομα με βάσει τη βαρύτητα της έκφρασής τους εμφανίστηκαν στη βιβλιογραφία οι όροι ʽʽΦάσμα των Αυτιστικών Διαταραχώνʼʼ (Autistic spectrum) και ʽʽΔιάχυτη Διαταραχή της Ανάπτυξηςʼʼ (Pervasive Developmental Disorder)
|
Η αντιμετώπιση των αυτιστικών διαταραχών είναι κατά κύριο λόγο εκπαιδευτική. Είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει φάρμακο που θεραπεύει τον αυτισμό. Η φαρμακευτική παρέμβαση περιορίζεται στη χρήση ειδικών ψυχοτρόπων φαρμάκων που ενδείκνυνται σε περιπτώσεις ιδιαίτερα έντονων διαταραχών συμπεριφοράς. Τα φάρμακα που συνήθως χρησιμοποιούνται είναι η μεθυλφαινυδάτη για την μείωση της υπερκινητικότητας και της διάσπασης της προσοχής, αντικαταθλιπτικά και αλλοπεριδίνη για τη μείωση των εμμονών, των στερεοτυπιών και της επιθετικότητας καθώς και αγχολυτικά και αντιεπιληπτικά φάρμακα όταν υπάρχουν ειδικές ενδείξεις. Η επιλογή του κατάλληλου φαρμάκου πρέπει να είναι προσεκτική και η δόση του να ρυθμίζεται σταδιακά λαμβανομένων υπόψη των σοβαρών παρενεργειών τους ιδιαίτερα σε περιπτώσεις χρόνιας χορήγησης. Η υποβολή των αυτιστικών παιδιών σε ειδικές εξαντλητικές δίαιτες δε φαίνεται να βελτιώνει ή να επηρεάζει θετικά την έκβαση τους, για αυτό καλό είναι να αποφεύγονται. Η πλέον αποτελεσματική αντιμετώπιση παραμένει η εκπαιδευτική παρέμβαση που περιλαμβάνει παιδαγωγικά προγράμματα, λογοθεραπείες και θεραπείες συμπεριφοράς. Η εκπαίδευση αυτή πρέπει:
Να απευθύνεται κατά κύριο λόγο στο παιδί
Να αρχίζει όσο το δυνατόν νωρίτερα
Να γίνεται από θεραπευτές με εμπειρία και ειδίκευση στο πρόβλημα
Να χρησιμοποιεί ειδικά δομημένα προγράμματα με συγκεκριμένους στόχους
Να είναι εντατική και συνεχής
|
Να είστε καλά.
