Βέτα(45) – κόρη 13 ετών

Εχω μια κορη με μαθησιακες δυσκολιες η οποια παει στην Α! γυμνασιου.Επειδη φετος βρεθηκε σε μια ταξη οπου δεν ηξερε κανενα παιδι δεν της αρεσε καθολου.Γενικα ειναι πολυ συνεσταλμενη και υπερβολικα κολημενη πανω μου.Τωρα ομως κλαιει καθε μερα.δεν τρωει και εχει πεσει σε καταθλιψη γιατι θελει να αλλαξει τμημα.Εχει αρχισει και με τρομαζει αυτη η κατασταση και σκεφτομαι να ζητησω την βοηθεια ειδικου.Τι αλλο να κανω αμεσα?


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:

Αγαπητή φίλη,

Οι έρευνες δείχνουν ότι σε μαθησιακές δυσκολίες που δεν υπάρχει έγκαιρη θεραπευτική παρέμβαση, δηλαδή από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, εμφανίζεται αυξημένη συνοσηρότητα με το καταθλιπτικό συναίσθημα, την χαμηλή αυτοεικόνα και τις φοβικές αντιδράσεις. Σε συνδιασμό με την αλλαγή σχολικού πλαισίου και το στρες προσαρμογής σε ένα καινούριο περιβάλλον,τα συναισθήματα αυτά γίνονται εντονότερα και δυσβάσταχτα για το άτομο που τα βιώνει και είναι μια αναμενόμενη αντίδραση να στρέφεται προς τον εαυτό της και να αποφεύγει τους συνομιλήκους της. Έτσι, δίνει χρόνο στον εαυτό της να επεξεργαστεί την πίεση αυτή. Έχει μάθει να βρίσκει ανακούφιση όταν στρέφεται σε εσάς από τα πρώτα χρόνια της ζωής της, έχει μάθει να συνδέεται έτσι και τώρα που έχει μεγαλύτερη ανάγκη για κατανόηση προσκολλά πάνω σας. Το κλάμα=αντίδραση είναι ένας άλλος τρόπος να αντιμετωπίζουμε το φόβο, πέρα από την αποφυγή (fight or flight) και η κόρη σας έχει επιστρατεύσει και τους δύο αυτούς φυσικούς μηχανισμούς άμυνας σε μια απόπειρα να μειώσει-διαχειριστεί την ένταση της απόγνωσης στην οποία βρίσκεται. Η εσωτερίκευση στον εαυτό της και η άρνηση λήψης τροφής είναι ο δέυτερος (flight- αποφυγή).

Σταθείτε δίπλα της με κατανόηση, συζητήστε τους προβληματισμούς της και μην την πιέζετε προς κάποια κατεύθυνση,γιατί μόνο τα αντίθετο αποτέλεσμα θα φέρετε. Σκεφτείτε να της προτείνετε κάποιο ομαδικό σπορ που θα τη φέρει σε επαφή με συνομιλήκους της, θα τη βοηθήσει να εκτονώσει τις 'ορμόνες του στρες'-αδρεναλίνη-κορτιζόλη- και θα καλλιεργήσει τις επικοινωνιακές τις δεξιότητες ενισχύοντας συνάμα και την αυτοπεποίθησή της.  Φυσικά και θα πρέπει να απευθυνθείτε σε έναν ψυχοθεραπευτή για εφήβους που θα τη μάθει να χειρίζεται ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΑ συναίσθημάτα (ματαίωση-φόβο-ανασφάλεια) και θα τη βοηθήσει να περάσει το δύσκολο μονοπάτι της εφηβείας προς την ενηλικίωση. Ευχαριστούμε που μας εμπιστευτήκαμε. Περιμένουμε σχόλιά και νεότερά σας.